ჯემალ არაბიძის გამოსათხოვარი
ტყიბულის საზოგადოებამ დიდი დანაკლისი განიცადა. 71 წლის ასაკში გარდაიცვალა სანიმუშო თანამოქალაქე, დამსახურებული სამთოელი, ადამიანური ღირებულებებით გამორჩეული პიროვნება, ჯემალ ვლადიმერის ძე არაბიძე. იგი დაიბადა 1947 წლის 9 სექტემბერს ქალაქ ტყიბულში. N1 საშუალო სკოლის დასრულების შემდეგ ჩაირიცხა თბილისის სახელმწიფო პოლიტექნიკურ ინსტიტუტში, სამთო ფაკულტეტზე.
ჯემალ არაბიძის შრომითი ბიოგრაფია ადრეული, 18 წლის, ასაკიდან, იწყება. იგი მთლიანად უკავშირდება სამთო დარგის განვითარების სხვადასხვა ეტაპს. განუზომელია ბატონი ჯემალის ღვაწლი და დამსახურება ქვანახშირის მრეწველობის აღორძინების საქმეში. რიგითი მუშიდან, გენერალური დირექტორის მოადგილემდე, მან თითქმის ყველა საფეხური ღირსეულად განვლო. 1965 წელს ახალგაზრდა ჭაბუკი „ტყიბულნახშირში“ მემანქანედ იწყებს მუშაობას. შემდგომ წლებში: - სამარქშეიდერო განყოფილების სამთო მუშაა, შემდეგ, უბნის მარქშეიდერი, 1973 წელს იგი N4 საექსპლოატაციო უბნის უფროსად ინიშნება. შემდგომ, - ორჯონიკიძის შახტის ცვლის უფროსად. 1980-84 წ.წ. ამავე შახტის მთავარი ინჟინერია.
1984-85 წ.წ. ჯემალ არაბიძე ტყიბულის საქალაქო კომიტეტში მრეწველობისა და ტრანსპორტის განყოფილების უფროსის თანამდებობას იკავებს. 1985 წელს დაინიშნა მინდელის სახელობის „აღმოსავლეთ - 2“ შახტის დირექტორად; 1996-97 წ.წ. „ტყიბულნახშირის“ გენერალური დირექტორის I მოადგილეა. 2010-12 წ.წ. იმავე სახელობის შახტის (ჯი-აი-ჯი ჯგუფი) დირექტორია, ხოლო 2012-13 წ.წ. კი საქნახშირის (ჯი-აი-ჯი ჯგუფი) გენერალური დირექტორის მოადგილედ მუშაობდა საწარმოო საკითხებში.
ჯემალ არაბიძე ყოველთვის ითვალისწინებდა მუშათა კლასის ინტერესებს, იყო მათი გვერდითმდგომი. სხვისი ჭირისა და ლხინის გამზიარებელი, გამორჩეული პრინციპულობითა და ძლიერი ხასიათით, დიდი ავტორიტეტით სარგებლობდა ირგვლივმყოფთათვის. დასაჩუქრებულია მრავალი საკავშირო თუ სახელმწიფო ჯილდოთი. სამთო დარგში შეტანილი განსაკუთრებული წვლილისათვის პრეზიდენტის ღირსების ორდენის მფლობელია.
ბატონი ჯემალი იმ ადამიანთა რიცხვს მიეკუთვნებოდა, რომელიც მაღალი ზნეობით ემსახურებოდა მშობლიურ ქალაქსა და საყვარელ პროფესიას. დააკლდა ქალაქს საიმედო მოქალაქე. პროფესიონალი სამთოელი. ოჯახმა დაკარგა მზრუნველი მეუღლე, მოსიყვარულე მამა და ბაბუა, საახლობლომ - საიმედო მეგობარი.
კურთხეულ ჰყოს უფალმა თქვენი სამარადისო განსასვენებელი.
ნანა რაზმაძე
68 thoughts on “კაცი, რომელიც დააკლდა ქალაქს...”
კომენტარები გამორთულია